Değerli Meslektaşlarım, 16.06.1974, İstanbul, Etiler polis okulunda kayıt işlemi yaptırıyorum. Bankadan ayrılıp polis olduğum için kayıt yapan bayana hanımefendi diye hitap edince kayıt işlemi yapanlar gülüşmeye başladılar, yarın hanımefendiyi görürsün dediler ne olduğunu anlayamamıştım. Pazartesi günü eğitim başladı hanımefendi diye hitap ettiğim bayan müdür rütbesi ile hukuk dersimize geldi yanıma yaklaştı hanımefendiyi tanıdın mı deyince sınıfta da gülüşmeler başladı ve o gün rütbelerine göre hitap edileceğini öğrenmiş oldum. 6 ay eğitim görüp, altı ay sonrası sınav yapılacak başarılı olursak polis adayı olarak kura çekip illerde göreve başlayacaktık Altı ayımız çok güzel geçti öğretmenlerimiz idareciler çok ilgi ile güzel eğitim verdiler. 6 ay sonu sınavlar da başarılı olarak kuramızı çektik benim Trabzon iline çıkmıştı.(01.01.1975)

Emniyet müdürlüğü personel şube şefliği ’ne müracaatımızı yaptık, beni Gülbahar Hatun polis karakoluna verdiler kış günü bayağı soğuk o zamanlar polis evi falan yoktu evimi de getirmemiştim. 5 bekar durumda olan arkadaşlarla karakolun yakınında kahveci Temel abinin evini kiraladık. Allah razı olsun adam merhametli ve polisi seven birisiydi. Bismillah deyip göreve başladık. Ben lise mezunu olarak polislik mesleğine girmiştim, 2 veya 3 ay sonra karakol amiri beni çağırarak Ekrem sana adli evrakları veriyorum, Bekçi Yaşar ile birlikte çalışacaksınız dedi, adli evrakla ilgili ne yapılacağını bilemediğim için Bekçi Yaşar’ın yanımda olması büyük destek oldu. Önceki adli evrak memuru 12 yıllık polis memuruydu, bana gıcık olmaya başladı. Bunun torpili kim falan gibi laflar ediyor selam dahi vermiyordu. Benim de Allah’tan başka torpilim yoktu, bu görevin o kadar önemli olduğunu da bilmiyordum. Neyse biz sabah sekizden öğlene kadar adliyede, öğlen dönüp infaz edilecek evrakları alıp Bekçi Yaşar’la birlikte 13 mahallemiz vardı, mahalle mahalle evrakları infaz etmeye çalışıyorduk. 15 günde bir ayakkabımın tabanı deliniyordu pençe yaptırıyordum. Araba falan yoktu bir jeep vardı onu da karakol amirimiz kullanırdı, eve gidiş gelişlerimiz dolmuşla veya belediye otobüsüyle olurdu. Mahalleleri de yaya dolaşırdık akşam karakola dönüşümüz saat 18-19’u bulurdu.

Bir yıl sonra Bekçi Yaşar’la bahçecik Mahallesi’nde evrak infaz ederken karakoldan telefon açmamız istendi, karakol amiri “yarın saat 10:00’da il emniyet müdürümüz seni çağırıyor” dedi. İl Emniyet Müdürümüz çok değerli saygı duyduğum Kemal Serhatlı’ydı. Çok heybetli ve disiplinli olduğunu da biliyordum. Makama çıktım, bana evli bekar olduğumu kaç çocuk var, tahsil durumumu sordu. Evladım seni trafik şubesine veriyorum trafik mesleğimizin aynasıdır yüzümüzü kara çıkarmadan dürüst çalışacağına inanıyorum hayırlı olsun dedi ve makamdan ayrıldım. Ben de evrak memurluğunda bayağı yorulmuştum. Bu arada üniversite sınavlarına giriş formunu alarak devam mecburiyeti olmayan bir üniversitede okurum düşüncesiyle, formu doldurdum ve müracaatımı yaptım sınavlara girdim. Gelen mektupla sınav sonuçlarında Trabzon Fatih eğitim Enstitüsü fizik kimya biyoloji bölümünü kazanmıştım. Gündüz saat 07:00 den akşam 17’ye kadar görev ,17:30’dan okul hayatım gece 23‘e kadar. Bu görev ve okul maceramız tam üç yıl devam etti. 1978 Eylül ayında mezun oldum. Diplomamı Emniyet Genel Müdürlüğü Personel Dairesine gönderdim. Derece ve kademe ilerlemesi yapılacak, Komiser yardımcılığı verilecek diye bekliyorum, baktım bir sarı zarf tarafıma geldi. İl Emniyet Müdürlüğü niçin okuduğumu, İçişleri Bakanının genelgesini dinlemediğimi ve savunmamı yapmamı istiyorlar. 1977 yılı nisan veya mayıs ayı olması lazım , İçişleri Bakanı bir genelge göndererek bir üst eğitime devam eden emniyet mensuplarının devam etmemelerini emretmişti. Bu genelge tebliğ edilirken ben Trabzon Devlet Hastanesi’nde yattığımdan tebligat yapılmamıştı.

İfadem de bunu belirttim ve savunmamı İl Emniyet Müdürlüğü’ne gönderdim. Bana 1979 yılına kadar derece, kademe ve rütbe verilmedi. 1979 Haziran ayında yapılan orta sınıf amir sınavına girdim. Yazılıdan 100 üzerinden 97 puan almıştım ve imtihan birincisiydim, mülakata tabi tutulduk. O zaman Emniyet Teşkilatı POLDER ve POLBİR olarak ikiye bölünmüştü. Ankara Eğitim Merkezi’nde sınava girdim sınav başkanı ve iki üyeden oluşan komisyon sorularını sordular cevaplarını verdim çıkabilirsin dediler. İmtihan komisyon başkanı POLDER genel Başkanıymış. Bende üye olmadığım için kazanamadım. POLBİR’e de üye değildim. Ben Türkiye Cumhuriyeti Devletinin güvenlik güçlerinden polis memuruydum. Hiçbir yan derneklere veya başka yerlere kayıtlı değildim. Görevde olan meslektaşlarıma da bir tavsiyem olacak. Siz çok önemli, saygın ve kutsal bir görev ifa ediyorsunuz. Hangi bölümde veya İlimiz ve ilçelerinde görevli olursanız olun, vatandaşlara eşit muamele ve eşit yaklaşımda bulunun. Meslektaşlar birbirine güvenecek, sırdaş olunacak, vatandaşı bir avucunuzda ,Devleti bir avucunuzda eşit tutacaksınız. Yani icraatlarınızda Vatandaş ve Devlet zarar görmeyecek.

Adalet ve hukuk çizgisinden ayrılmayacaksınız. Vatandaşın mağduriyetini çözmeye çalışırken empati yapmayı unutmayın, birbirinizi sevin ve sayın. Değerli Meslektaşlarım meslek serüvenimi tamamlamak istiyorum. 1980 yılında mevcut iktidar gitti, yeni MC hükümeti kuruldu. Uğradığımız haksızlığı yetkililere anlattık. Bu yeni hükümette ortaokul-lise ve Yüksek Okul mezunlarını karma sınava aldılar. Tabii olarak sınavda Karadeniz bölgesinde bu defa bir puanla sınav ikincisi geldim. Mülakatta da başarılı olup Komiser Yardımcılığını hak etmiş oldum. Çok değerli amirlerimle, müdürlerimle daha da güzeli il emniyet müdürlerimizle ile çalışmak nasip oldu. Ben iyileri yad ediyorum ve unutmuyorum. Rahmetli olan değerli müdürlerimi ve meslektaşlarımı rahmet ve minnetle anıyorum. Mekanları Cennet olsun, hayatta olanlara da sağlıklı ve huzurlu ömürler diliyorum. Değerli Meslektaşlarım azmin çalışmanın ve sabrın mükafatını mutlaka göreceksiniz. İkinci sınıf emniyet müdürü bekleme süresi üç yıl. Eskişehir emniyet kadrosunda ben bu rütbede yedi yıl bekletildim. Yani dört yılımı bilerek yediler. O an görevde olan terfiimizle ilgili yetkili olan kimler ise hepsine hakkımı helal etmiyorum. Bölge İdare Mahkemesi kararı ile 1. Sınıf Emniyet Müdürü oldum. Genel müdürlük Danıştay’a baş vurarak bir yıl sonra tekrar ikinci sınıf emniyet müdürlüğü rütbesine döndüm.

8 Ay sonra Danıştay vermiş olduğu kararı bozarak kaybetmiş olduğum rütbeyi tekrar almış oldum. Şimdi size soruyorum, bu durumları yaşadığımda başta benim, ailemin, akrabalarımın, arkadaşlarımın psikolojisini ve düşüncelerini tahmin edebiliyor musunuz? Ama mücadelemden vazgeçmedim, sabırla bekledim. Allah her şeye Kadir, mazlumun ahını zalimlere bırakmadı. ESKİŞEHİR POMEM Müdürlüğü, bu göreve 2 yıl devam ederken, Kararname ile YOZGAT İL EMNİYET MÜDÜRÜ oldum. Benim hayatımla oynayanlar ise; Vatan haini olarak cezaevine girdiler. Toplumun içine çıkamıyorlar, yakınlarının ve çevrelerinin yanına dahi gidemiyorlar. Allah’ıma çok şükürler olsun, namusumuzla, şerefimizle emekli oldum. Aslanlar gibi ESKİŞEHİR halkının, Kamu kuruluşların, esnafın, sanayicilerimizin ve emekli olduğum Polis Teşkilatının sevgileri ve saygıları ile dimdik ayaktayım. Tüm şehitlerimizi saygı ve rahmetle anıyorum. Görevde olan meslektaşlarıma, Eskişehir halkına, aileme, akraba ve arkadaşlarıma sağlıklı ve huzurlu gönüllerince bir 2023 yılı diliyorum.